Η απώλεια του μαστιγίου έκρινε τις 2.000 Γκινέες!

Ο Ταχύπους (Ηλ. Ανδρέου) μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου 2.000 Γκινέων 1985. Δεξιά ο προπονητής του Γιώργος Παπαϊωάννου.

 Συναρπαστική ήταν η άφιξη στο Κύπελλο 2.000 Γκινέων του 1985, όπου η νίκη κρίθηκε στα σημεία, με θριαμβευτή τον σκληροτράχηλο Ταχύπους. 

Για την επιτυχία του Ταχύπους μας μίλησε ο παλαίμαχος τζόκεϋ Ηλίας Ανδρέου, ο οποίος έκανε αναφορά σε δύο σημεία τα οποία, όπως τόνισε, έκριναν την τελική έκβαση της ιπποδρομίας. 

Μέδεν στο κύπελλο 

Ο Ταχύπους, ένα πανέμορφο άλογο με μεγάλη άσπρη φωτάδα στο πρόσωπο, είχε αρχίσει την καριέρα του στον στάβλο του Π. Λούκα, με πολλές υποσχέσεις. Στις δύο πρώτες εμφανίσεις του είχε τερματίσει 2ος και στην τρίτη ως μέδεν έτρεξε στο Κύπελλο Απόλλωνος (Gr3) από τα 6 φ., όπου αντιμετώπισε ένα νικητή 2 ιπποδρομιών, 4 νικητές 1 ιπποδρομίας και 2 μέδεν. Με κούρσα επικεφαλής σάρωσε τους αντιπάλους του με 4.5 μήκη, σημειώνοντας επίδοση 1.16.34. Δεύτερος τερμάτισε ο Κύρος. 

Στην επόμενη εμφάνιση του στο μίλι ήταν ακόμη πιο εντυπωσιακός. Και πάλι με κούρσα επικεφαλής επιβλήθηκε με 4 μήκη, σημειώνοντας άριστη επίδοση 1.41.65. Δεύτερος ήταν και πάλι ο Κύρος. 

Μετά τη νίκη του αυτή άλλαξε προπόνηση και μεταφέρθηκε στον στάβλο του Γιώργου Παπαϊωάννου. Στις δύο πρώτες εμφανίσεις του απέτυχε να πλασάρει, ενώ στις επόμενες δύο είχε τερματίσει στην 3η θέση. 

Είχε και στάμινα 

Για την περίοδο εκείνη θυμάται ο παλαίμαχος αναβάτης Ηλίας Ανδρέου: 

«Γύμνασα τον Ταχύπους αρκετές φορές τα πρωϊνά και διαπίστωσα ότι εκτός από αρχική ταχύτητα, είχε και στάμινα για να ανταποκριθεί σε όποια διαδρομή τού ζητούσα. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι “κακώς” στις τελευταίες δύο συμμετοχές του τον πίεζαν για επικεφαλής διαδρομή, με συνέπεια στην τελική ευθεία να εξασθενεί και να τερματίζει και στις δύο περιπτώσεις στην 3η θέση. 

»Μίλησα με τον προπονητή και πήρα το πράσινο φως για να τον ιππεύσω στο Κύπελλο 2.000 Γκινέων. Πήρα το ελεύθερο να πραγματοποιήσω όποια διαδρομή έκρινα ορθή, ανάλογα με την εξέλιξη της κούρσας». 

Μιλώντας για την κούρσα είπε: 

«Η σκέψη μου ήταν να κάνω διαδρομή αναμονής και τελικά ακολούθησα από τις πίσω θέσεις. Είχα μπροστά μου τους ίππους Πολυκράτη, Κύρο, Τέσκο Κιτ και Πολυνείκη, που έδωσαν γρήγορο ρυθμό στα αρχικά στάδια. Μίλησα στο άλογο μου στο ύψος των 600 μέτρων, ο Ταχύπους ανταποκρίθηκε άμεσα και υποσκέλισε ένα-ένα τους προπορευόμενους. Στην τελική ευθεία έδωσε ματς για την νίκη με τον Κύρο (Γ. Πέππος), τον οποίο κερδίσαμε στα σημεία σε ένα κλειστό φώτο φίνις, με διαφορά βραχείας κεφαλής». 

Και ο Ηλ. Ανδρέου κατέληξε: 

«Τελικά το Κύπελλο κρίθηκε στα σημεία και δικαιώθηκα που επέλεξα να κάνω κούρσα αναμονής, αλλά μού χαμογέλασε και η τύχη λίγα μέτρα πριν τον τερματισμό, όταν ξέφυγε το μαστίγιο από τα χέρια του Γιάγκου Πέππου». 

Από ατυχία 

Το περιοδικό «Οι Κούρσες» είχε γράψει μετά την ιπποδρομία του Κυπέλλου 2.000 Γκινέων του 1985: 

«Το φαβορί Κύρος (Γ. Πέππος) απώλεσε το μαστίγιο στα 7.5 φέρλογκς. Ο αναβάτης του ξαφνιάστηκε για κλάσματα δευτερολέπτου, ανέκοψε στιγμιαία τον καλπασμό του αλόγου του και έχασε την νίκη από καθαρή ατυχία, αφού ηττήθηκε από τον Ταχύπους σε κλειστό φώτο φίνις. 

»Ήταν η πρώτη φορά που ο Ταχύπους απέδωσε περίφημα με διαδρομή ημιαναμονής». 

»Για τον Ηλία Ανδρέου πρέπει να σημειώσουμε ότι είναι ένας από τους λίγους αναβάτες που μπορούν να χρησιμοποιήσουν αριστερό μαστίγιο».


Τρία κύπελλα 

Ο Ταχύπους διαγωνίστηκε 51 φορές και πήρε 9 νίκες, 10 δευτερεία, 5 τριτεία και 7 τεταρτεία. 

Εκτός από τις 2.000 Γκινέες κατέκτησε άλλα δύο κύπελλα, το “Απόλλωνος” 1985 (Gr3) και την Ημικλασική Αιμίλιου Ταβερνάρη 1988. 

Η γενεαλογία 

Ο Ταχύπους ήταν το τέταρτο και τελευταίο προϊόν της Κασάνδρας, η οποία έδωσε κατά χρονολογική σειρά: 

1979 – Μακεδονία (θηλ.) από Τσιάρλυ Μαν: 8 νίκες (2 κύπελλα). 

1980 – Θεσσαλία (θηλ.) από Σαιντ Πωλ: 3 νίκες. 

1981 – Έδεσσα (θηλ.) από Τσιάρλυ Μαν: 6 νίκες. 

1982 – Ταχύπους (αρσ.) από Ουάν Νόου Τραμπ: 9 νίκες (3 κύπελλα). 

Η Κασάνδρα ήταν το τέταρτο από τα πέντε προϊόντα της τοκάδας Σκάϋ Λέϊτυ (GB, 1963) από Nimbus. 

Το τρίτο της προϊόν ήταν ο Έσπερος (1971) από Hardicanute: 5 νίκες σε ισάριθμες συμμετοχές (2 κύπελλα) και το πέμπτο και τελευταίο ο Μάραθων (1973) από Σαίγες: 5 νίκες (1 κύπελλο). 

•Τα στατιστικά στοιχεία λήφθηκαν από το αρχείο του ιστορικού του ιπποδρόμου Δρ Κώστα Πέτρου.