Ότι τα άλογα διαθέτουν εξυπνάδα και φιλοτιμία είναι γνωστό από αρχαιοτάτων χρόνων.
Τι θα λέγατε όμως αν ένας προπονητής ισχυριζόταν πως ένα άλογο του είχε μυαλό που συναγωνιζόταν την ανθρώπινη λογική;
Καλύτερα όμως να αφήσουμε τον βετεράνο προπονητή Μήτσιο Παπακυριακού να μάς μιλήσει σχετικά:
Πριν τριανταπέντε χρόνια, ο μεγαλοϊδιοκτήτης κ. Σωκράτης Ηλιάδης μού έφερε στους στάβλους μου την κυπριακή φοράδα Κασσάνδρα που προερχόταν από τη διασταύρωση του Αττίλα και της Εύας.
«Οι πρώτες μου επαφές με το άλογο, μού έδωσαν να καταλάβω ότι είχα να κάνω με ένα αρκετά έξυπνο άλογο που αντιλαμβανόταν το κάθε τι. Θυμάμαι μια μέρα μπαίνοντας στον στάβλο της, ακούμπησε στον ώμο του το κεφάλι της και ζητούσε συμπαράσταση. Δεν άργησα να καταλάβω ότι αδιαθετούσε και πρόθυμα κάλεσα τον κτηνίατρο Άκη Πετρή που της παρέσχε τη σχετική θεραπεία.
»Στους στάβλους μου δούλευ τότε σαν μαθητευόμενος ο νυν προπονητής Τάκης Νικολάου, ο οποίος περνούσε αρκετές ώρες στο στάβλο της Κασσάνδρας και με τον τρόπο του επικοινωνούσε πλήρως μαζί της. Όταν τον ρωτούσα χαρακτηριστικά:”Καλά ρε Τάκη τι κουβέντες κόβεις με ένα ζώο;” αυτός πάντα απαντούσε:”Εμείς τα βρίσκουμε…”
Και συνεχίζει ο Μήτσιος:
«Η φιλοτιμία αυτής της φοράδας, ήταν τρομερή. Έμαθε μόνη της ότι κατά τη διάρκεια της κούρσας, έπρεπε στα 3 φέρλογκς να αρχίσει να ανεβαίνει για να κερδίσει την ιπποδρομία. Έτσι οι οδηγίες μου ήταν πάντα οι ίδιες και μπορώ να πω τυποποιημένες. “Να βρεις καλή θέση και στα 800 μέτρα να μιλήσεις της Κασσάνδρας για να φύγει”, Ήταν όπως τον άνθρωπο, είχε τρομερό νου και το μονο που της έλειπε ήταν η ομιλία».
Κύριος αναβάτης της ήταν ο Κύπρος Θεοδοσίου, πατέρας του σημερινού προπονητή Θεοδόση Θεοδοσίου, ο οποίος τότε ήταν και ο τσάμπιον αναβάτης της εποχής. Ο Κύπρος χάρισε αρκετές επιτυχίες στην φοράδα με σπουδαιοτερη την επιτυχία στο Κύπελλο της Δημοκρατίας. Ήταν η πρώτη φορα που διεξαγόταν ιπποδρομία σε απόσταση 2.800 μέτρων (από την αφετηρία των 7.5 φέρλογκς) και η φοράδα μου τότε δεν δυσκολεύτηκε να κερδίσει παρά το γεγονός ότι ήταν τριετής και της έλειπε η πείρα. Στη συγκεκριμένη ιπποδρομία ο ιδιοκτήτης της διέθετε άλλο ένα άλογο, τον Αχιλλέα και ήθελε πάση θυσία το κύπελλο.
«Τόνισα στον κ. Σωρκάτη ότι ο Αχιλλέας δεν είχε τύχη, αλλά παράλληλα είχα επιφυλάξεις για την Κασσάνδρα λόγω της άγνωστης απόστασης».
Με την εκκίνηση ο Αχιλλέας ξέφυγε κάπου 20 μήκη ενώ η ομόσταβλη του καραδοκούσε. Φτάνοντας στο τελευταίο 600άρι η Κασσάνδρα επιτέθηκε και κέρδισε με μεγάλη ευκολία.
Κλείνοντας την ανοδρομή του ο Μήτσιος Παπακυριακού θυμάται για την φιλότιμη Κασσάνδρα:
«Λόγω κάποιου προβλήματος του μόνιμου της αναβάτη αναγκάστηκα να δώσω τη φοράδα μου στον Πέτρο Λούκα. Η κούρσα ήταν στην απόσταση των 2.100 μέτρων αλλά είχα φόβους διότι ο Πέτρος δεν την γνώριζε.
Πέρνώντας τα 600 μέτρα ο αναβάτης της ολιγώρησε κάπως να την σπρώξει. Θύμωσε λοιπόν η Κασσάνδρα και τον ανέτρεψε πέφτοντας και αυτή στο έδαφος. Τα άλλα άλογα ξέφυγαν γύρω στα 50 μήκη. Στη συνέχεια σηκώθηκε μόνη της, τους πέρασε όλους και τερμάτισε πρώτη, έστω και χωρίς αναβάτη. Ακολούθως μόνη πήγε στο μεταζυγιστήριο και μπήκε στο κουτί του πρώτου»!
